Visenya Targaryen – starsza z sióstr Aegona I, a równocześnie jedna z jego żon, drugą była Rhaenys. W czasie Podboju dosiadała smoka Vhagara. Była matką Maegora, zwanego Okrutnym.
Wygląd i charakter
Starsza siostra Aegona była kobietą pełną pasji i temperamentu, zarówno srogą jak i zmysłową, bardziej lubieżną od swojej siostry, bardziej namiętną, ale mającą też mroczną, bezlitosną stronę. Nawet ci, którzy ją kochali uznawali ją za surową, poważną i pamiętliwą. Była wojowniczką, lepiej czuła się w kolczudze, niż w jedwabiach. Ubierała się jak do walki: długie, srebrne włosy wiązała w warkocze lub splatała metalowymi pierścieniami. Władała Czarną Siostrą – mieczem wykutym z valyriańskiej stali. Opisywano ją jako kobietę „surowej urody”, miała opinię osoby parającej się czarami. Podczas gdy jej siostra Rhaenys była flirciarką, Visenya była uwodzicielką. Powiadano, że jej brat-mąż Aegon spędzał dziesięć nocy z Rhaenys na jedną noc z nią.
Historia
Podbój
Visenya towarzyszyła flocie Targaryenów płynącej do Gulltown, lecąc na swoim smoku. Gdy flota ta została pokonana przez Arrynów w bitwie o Gulltown, jej smok Vhagar spalił statki Arrynów.
Po śmierci Harrena Czarnego w Harrenhal, Visenya została wysłana przez Aegona, by zmusić lordów Szczypcowego Przylądka do kapitulacji. Lordowie rozumieli, że nie maja szans na zwycięstwo, więc położyli swe miecze u jej stóp. Visenya zabrała ich pod swą komendę i odtąd podlegali Żelaznemu Tronowi[2].
Ona i jej rodzeństwo, Rhaenys i Aegon, zagwarantowali zwycięstwo na Polu Ognia, gdy wszystkie trzy smoki razem włączyły się do walki pierwszy i ostatni raz w tamtej wojnie. Jako jedyna z trójki rodzeństwa odniosła ranę, została trafiona strzałą w łokieć.
Po Polu Ognia została zobowiązana do podbicia Doliny, podczas gdy Rhaenys powierzono podbój Dorne. Ród Arrynów wysłał armię do Krwawej Bramy, ale Visenya po prostu przeleciała na Vhagarze dokładnie na dziedziniec Orlego Gniazda, by przyjąć kapitulację Doliny Arrynów. Akcja zakończyła się sukcesem i Dolina została zajęta bez przelewu krwi[3].
Późniejsze życie
W 4 roku od Podboju Visenya wzięła udział w Pierwszej Wojnie Dornijskiej. Gdy jej siostra Rhaenys Targaryen zginęła kilka lat później podczas tej wojny, gniew Aegona i Visenyi był bezgraniczny.
Smoki Aegona i Visenyi zniszczyły swoim ogniem porzucone zamki Dornijczyków, oni sami zaś wyznaczyli nagrody za głowy znacznej liczby dornijskich lordów – w zamian dornijczycy obiecali zapłacić za głowy Targaryenów. Aegon i Visenya zostali zaatakowani na ulicach Królewskiej Przystani i zginęliby, gdyby nie Visenya i jej Czarna Siostra. Ten atak doprowadził do utworzenia elitarnej królewskiej straży, znanej jako Gwardia Królewska w roku 10 o.P. Visenya osobiście wybrała jej członków[4].
Potem wojna dornijska skończyła się zawarciem pokoju, gdy Aegon otrzymał tajemniczy list dostarczony przez Dornijczyka. Visenya pilnie nadzorowała projektowanie i budowę Królewskiej Przystani, podczas gdy Aegon przebywał na Smoczej Skale.
Visenya była matką Maegora I, który był jej pierwszym i ostatnim dzieckiem[5]. Po tym, jak Aenys I wstąpił na Żelazny Tron, zaproponowała, by jej syn poślubił najstarszą córkę Aenysa, Rhaenę. Wielki Septon żywo się jednak sprzeciwił i Maegora zmuszono do poślubienia jego bratanicy Ceryse Hightower. Mimo to, w 39 o.P. książę Maegor zaszokował królestwo, biorąc sobie Alys Harroway na drugą żonę. Związek został, z braku septona, zalegalizowany przez Visenyę.
Podczas Powstania Wiary Wojującej Aenys opuścił miasto wraz z rodziną i uciekł na bezpieczną Smoczą Skałę; tam Visenya doradziła mu, by przyniósł ogień i krew do Gwiezdnego Septu w Starym Mieście oraz Septu Pamięci w Królewskiej Przystani. Aenys był jednak niezdolny do podjęcia pewnej decyzji, zachorował i postanowił nie słuchać jej rad. Gdy król chorował na Smoczej Skale, Visenya opiekowała się nim i jego stan zdrowia się poprawił. Potem dość nagle załamał się po otrzymaniu informacji, że jego syn Aegon i córka Rhaena znajdują się w obleganym Crakehall; zmarł trzy dni później. Po tym zdarzeniu Visenya dosiadła Vhagara i poleciała do Pentos, by odnaleźć syna.
Dzięki staraniom Visenyi Żelazny Tron przeszedł w ręce jej syna Maegora, zamiast najstarszego syna Aenysa, Aegona.
Po koronacji Maegora I, Visenya wzięła Alyssę Velaryon (wdowę po Aenysie) i jej dzieci jako zakładników na Smoczą Skałę. Rzucała wyzwanie tym, którzy kwestionowali prawa jej syna do tronu, by sami przedstawili dowód na swoje zdanie. Kapitan Synów Wojownika, ser Damon Morrigen, wyzwał Maegora na Próbę Siedmiu, gdy ten udał się do Królewskiej Przystani. Maegor wygrał, ale leżał w śpiączce przez miesiąc, zanim doszedł do siebie. Gdy jej syn stanął na nogi, Visenya powróciła na Smoczą Skałę i pozostała tam do śmierci w 44 o.P.[6].
Po śmierci Visenyi wielu zaczęło szeptać, że nagły zgon jej bratanka był jej dziełem, niektórzy nazywali ją zabójczynią króla i krewnego[7]. Mimo to, została zapamiętana głównie jako silna, zdolna wojowniczka – niewiele kobiet w historii Westeros jest z tego znanych.
Przypisy
- ↑ o.P. – od Podboju Aegona.
- ↑ Uczta dla Wron, Rozdział 20, Brienne
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Podbój.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Aegon I.
- ↑ Westeros Forum. Bubonicon 45, 28 marca 2013
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Maegor I.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Aenys I.
Szablon:Targaryen navbox