Valyria lub Stara Valyria – starożytne miasto na południu kontynentu Essos, na Półwyspie Valyriańskim, będące stolicą Valyriańskich Włości. Zniszczone przez kataklizm zwany Zgubą Valyrii. Mieszkańcy Valyrii wykorzystywali smoki do walki, podbijając inne narody i budując olbrzymie imperium, sięgające od Pentos do Meereen, oraz do Smoczej Skały na wąskim morzu, we wschodniej części Westeros. Zguba Valyrii, olbrzymia katastrofa, która miała miejsce około 100 roku p.P.[1], spowodowana prawdopodobnie przez wybuch wulkanu, spowodowała zatopienie Półwyspu Valyriańskiego oraz całkowite zniszczenie Valyrii i śmierć wszystkich jej mieszkańców oraz niemal wszystkich żyjących na świecie smoków. Jedynym z valyriańskich rodów, który przetrwał kataklizm, był ród Targaryen. Sto lat później Targaryenowie najechali i podbili Westeros, jednocząc Siedem Królestw.
Przypisy
- ↑ przed Podbojem Aegona