Szablon:Infobox
Tywin Lannister - lord Casterly Rock, senior domu Lannister i Namiestnik Zachodu. Jeden z najpotężniejszych ludzi w Westeros, ojciec Jaime'a, Cersei i Tyriona Lannistera, wdowiec.
Charakter i wygląd
Tywin Lannister jest wyrachowanym, inteligentnym, politycznie przebiegłym i bezwzględnym człowiekiem. Poświęcił swoje życie dbaniu o reputację rodu Lannisterów, tak by jego dom zawsze był traktowany z szacunkiem i respektem. Jest świetnym i doświadczonym strategiem wojennym oraz politykiem.
Z wyglądu jest wysoki, szczupły i barczysty. Ma ponad pięćdziesiąt lat. Goli głowę na łyso, od kiedy zaczął tracić włosy, ale wciąż dba o swe krzaczaste blond bokobrody. Jego oczy są zielonego koloru, tak jak u większości Lannisterów. W czasie bitwy nosi długą, czerwoną zbroję zdobioną złotem i pelerynę ze złotej tkaniny.
Historia
Wczesne życie
Tywin jest najstarszym synem Tytosa Lannistera. Niewiele wiadomo o jego dzieciństwie, ale wpłynęło ono bardzo na jego obecną osobowość. Tywin był zmuszony oglądać swój potężny dom doprowadzony niemalże do ruiny przez działania jego ojca. Tytos był łagodnym i sympatycznym człowiekiem, ale o słabej woli i przede wszystkim - uczynnym. Udzielał wielu kredytów swoim chorążym, którzy robili co im się podoba, wyśmiewali swojego lorda lub otwarcie mu się przeciwstawiali. Być może najważniejszym momentem dla Tywina było uświadomienie sobie, co to jest władza, kiedy jego ojciec uwięził lorda Tarbecka (ze względu na jego nielojalność). Żona Tarbecka w zamian porwała i uwięziła trzech Lannisterów i zagroziła, że skrzywdzi ich, jeśli jej mąż nie zostanie uwolniony. Tywin radził ojcu wysłać lorda Tarbecka z powrotem do jego żony w trzech kawałkach; po jednym za każdego Lannistera. Tytos był jednak łagodniejszym człowiekiem i uległ żądaniom lady Tarback, co znacznie osłabiło pozycję domu Lannister.
Rządy Tywina
Namiestnik Zachodu
Po śmierci swego ojca, który zginął w wyniku ataku serca, wspinając się po schodach aby zobaczyć się ze swoją kochanką, Tywin przejął tytuł Lorda Casterly Rock i Namiestnika Zachodu. Odziedziczył w spadku jedynie kłopoty; wielu lordów wyśmiewało jego ojca i otwarcie mu się sprzeciwiało, więc postawił sobie za zadanie odbudowę swego rodu. W tym celu postanowił być całkowicie bezwzględny; bardzo szybko podporządkował sobie lordów którym dał prosty wybór: albo się ugną pod jego wolą albo zginą. Jego potęga była tak wielka, że każdy na kontynencie musiał liczyć się z jego zdaniem. Pod jego rządami ziemie Zachodu stały się najbogatsze w Siedmiu Królestwach, a Tywin bardzo szybko zaczął to wykorzystywać. Przede wszystkim pamiętał urazę do Rodu Tarbecków, który tak bardzo upokorzył Lannisterów. W akcie zemsty rozkazał zabić wszystkich członków tego rodu i zniszczył ich zamek. Co więcej, senior rodu Reyenów wciąż jawnie drwił z Lannisterów, a ponieważ jego ród był bardzo bogaty i wpływowy, wybudował wspaniałą twierdzę, jeszcze większą niż Casterly Rock i sprzeciwił się Tywinowi. Ten w swoim gniewie zebrał armię i zniszczył zamek, zabijając wszystkich członków jego rodu i nie oszczędzając nawet jego dzieci. Pieśń Deszcze Castamere, traktująca o tych wydarzeniach, stała się hymnem Lannisterów. Po tym wszystkim już żaden chorąży nie sprzeciwił się rozkazom lorda Tywina.
Tywin równie okrutnie odniósł się do kochanki ojca, która ubierała szaty jego matki i żądała jej biżuterii. Rozkazał rozebrać ją do naga, płakać i przyznać się do złodziejstwa, a następnie wygnał ją z Zachodu.
Królewski Namiestnik
Z czasem król Aerys II Targaryen dostrzegł w Tywinie doskonałego, przebiegłego polityka i mianował go Królewskim Namiestnikiem. Tywin wykorzystywał swój urząd do osiągnięcia nie tylko celów Korony, ale również poprawy sytuacji swego rodu; król obiecał Tywinowi, że jego najstarszy syn i dziedzic Rhaegar Targaryen poślubi Cersei Lannister. Oznaczało to, że Lannisterowie staną się drugim największym rodem w królestwie. Jednak Aerysa zaczynało już powoli dosięgać szaleństwo - dostrzegł to, ile władzy powierzył Tywinowi. Zerwał zaręczyny swego syna z Cersei i wydał go za Elię Martell, oraz przyjął do Gwardi Królewskiej pierworodnego syna Tywina, Jaime'a. Związane z tą służbą przysięgi sprawiły, że młody Lannister nie mógł władać Zachodem.
Kiedy Jaime nie należał jeszcze do Gwardii, Tywin planował wydać go za Lysę Tully. Jednak ponieważ Jaime przywdział biały płaszcz, w zamian na jego miejsce zaproponował swego młodszego syna, karła Tyriona Lannistera. Lord Hoster Tully odmówił, swą decyzję argumentując tym, że jego córka potrzebuje całego mężczyzny. W ten sposób plany małżeństwa Tyriona spaliły na panewce.
Rebelia Roberta Baratheona
Po uprowadzeniu Lyanny Stark i spaleniu żywcem jej ojca, Rickarda Starka, i brata, Brandona Starka, w królestwie wybuchła wojna domowa. Szalony król zażądał głowy następcy Rickarda, Eddarda Starka i młodego Lorda Końca Burzy, Roberta Baratheona. Jon Arryn który się nimi opiekował odmówił i wezwał swoje chorągwie do walki. Tywin wykorzystując byle pretekst zrzekł się urzędu królewskiego namiestnika i razem ze wszystkimi swoimi ludźmi oraz córką, Cersei Lannister, opuścił Królewską Przystań i wrócił do Casterly Rock. W stolicy pozostawił swego spadkobiercę Jaimego. Przez całą rebelię pozostał neutralny, aż do czasu, kiedy szala zwycięstwa zaczęła się przechylać na stronę rebeliantów.
Rzeź Królewskiej Przystani
Po bitwie nad Tridentem, gdzie poległ najstarszy syn Szalonego Króla, Rhaegar Targaryen i jego czterdziestotysięczna armia, rozbita, wycofywała się w nieładzie do stolicy, Tywin był pewien po czyjej stronie opowie się jego ród. Dodatkową chęcią działania była jego obawa, że rebelianci zabiją Jaimego, który przebywał w stolicy, lub co gorsza zostanie zabity z rozkazu Szalonego Króla. Tywin szybko zebrał dwanaście tysięcy żołnierzy i ruszył do stolicy. Kiedy dotarł do bram miasta, zaproponował że obroni je przed buntownikami. Chociaż król był ostrzegany przez Varysa, a nawet Jaimego, aby nie wpuszczał Tywina do miasta, Aerys posłuchał rady Wielkiego Maestra Pycelle'a (który był zaufanym człowiekiem Lannisterów). Król rozkazał otworzyć bramy stolicy, a armia Tywina złupiła miasto, mordując wszystkich, którzy stanęli im na drodze.
Dowód lojalności
Aby potwierdzić swoją lojalność wobec Roberta, Tywin postanowił dać mu ciała dzieci Targayenów. Rozkazał swojemu chorążemu Gregorowi Cleganeanowi oraz ser Amorynowi Lorchowi przynieść ciała dzieci, a tymczasem jego syn zabił Szalonego Króla. Kiedy Robert przybył do stolicy, u jego stóp złożono ciało zadźganej dziewczynki Rhaenys oraz chłopca Aegona z roztrzaskaną głową. Robert przyjął ten dowód lojalności, chociaż jego przyjaciel Eddard Stark namawiał go do ukarania Lannisterów. Robert posłuchał jednak Jona Arryna i wybaczył wszystko Lannisterom. Jaime został ułaskawiony, a przed Lannisterami otwierała się droga do władzy.
Pod berłem Roberta Baratheona
Po zakończeniu wojny, Tywin chciał aby jego córka poślubiła nowego króla. Robert odniósł się do tego bardzo niechętnie, ale w końcu uległ Jonowi Arrynowi, który go do tego namawiał. Po ślubie Cersei i Roberta, Lannisterowie stali się drugim największym rodem na kontynencie. Tym bardziej, że Cersei zaczęła wywierać duży wpływ na króla, który coraz bardziej pogrążał się w alkoholu i rozrywkach, oraz coraz gęściej otaczali go Lannisterowie (na przykład jego giermkami zostali dwaj jego bratankowie, Lancel Lannister i Tyrek Lannister). Dzieci króla czuły większe przywiązanie do domu Lannisterów niż Baratheonów, a na dworze wciąż rezydował całkowicie lojalny wobec Lannisterów Wielki Maester Pycelle. Oprócz tego, w Czerwonej Twierdzy przebywała setka Czerwonych Płaszczy pod dowództwem Vylarra.
Tywinowi nie udało się jednak odzyskać łańcucha namiestnika i jego miejsce zajął Jon Arryn.
Król Robert był zupełnie niedoświadczony w sprawach gospodarczych, a ze względu na to, że wydawał ogromne sumy pieniędzy na rozrywki, był zmuszony brać pożyczki od Lannisterów. Doszło do tego że korona była winna Domowi Lannisterów około 3 miliony złotych smoków.
Rebelia Greyjoy'ów
-
Wojna Pięciu Królów
Wojna w Dorzeczu
Kiedy Catelyn Stark porwała jego syna, Tyriona Lannistera, Tywin musiał zwołać swoje chorągwie aby jego ród nie stracił honoru. Jego siły zebrały się na Złotym Zębie, jednak serEdmure Tully również zwołał swe chorągwie na przełęczy i uniemożliwił atak na Dorzecze. Jednak słabością Edmura było to, że był zbyt porywczy i chciał bronić każdego pasma swej ziemi i każdej swojej wsi. Tywin doskonale o tym wiedział i posłał ser Gregora Clegane'a aby obszedł Złoty Ząb i uderzył na Dorzecze od tyłu tak, by spalić jak najwięcej ziemi. Strategia ta okazała się skuteczna i ser Edmure odprawił większość swoich chorągwi do obrony regionu, a jego uszczuploną armię łatwo było pokonać i Lannisterowie wkroczyli do Dorzecza.
Tywinowi jednak nie udało się uznać, że to dom Tullych złamał królewski pokój i winę za rozpętanie wojny ponieśli Lannisterowie. Królewski namiestnik, lord Eddard Stark uznał że Clegane jest bandytą i pozbawił go wszystkich tytułów oraz rozkazał zabić Górę, wysyłając do tego celu lorda Berica Dondarriona, by wymierzył mu sprawiedliwość. Po tym wysłał list do Tywina, w którym żąda jego stawienia się przed królewskim sądem, żeby odpowiedział za zbrodnie swego chorążego. Jeżeli tego nie uczyni w ciągu dwóch tygodni, zostanie ogłoszony nieprzyjacielem korony i zdrajcą.
Tywin jednak kontynuował działania wojenne. Pozwolił wejść na terytorium Zachodu i na ziemię Góry. Dondarrionowi udało się przeżyć i wrócić do Dorzecza, gdzie kontynuował walkę przez całą Wojnę Pięciu Królów jako wódz Bractwa Bez Chorągwi.
-
Rodzina
Tywin jest najstarszym synem Tytosa. Miał trzech barci i jedną siostrę.
Tywin poślubił swoją kuzynkę, Joannę Lannister. Ich małżeństwo było bardzo szczęśliwe, a ich pierwsze dzieci były bliźniętami dwujajowymi - Cersei i Jaime. Joanna zmarła jednak po urodzeniu Tyriona. Tywin go nienawidzi, ze względu na jego kalectwo i obwinia go za spowodowanie śmierci lady Joanny, podczas gdy wydawała go na świat. Z kolei, gdy u Jaime'a zdiagnozowano trudności w uczeniu się, a maester przewidywał że chłopiec nigdy nie nauczy się czytać, Tywin siedział z synem przez cztery godziny dziennie, aż ten pokonał problemy z literami przenoszącymi się w jego umyśle.
Szablon:Poprzednik/następca
Szablon:Poprzednik/następca
Szablon:Poprzednik/następca Szablon:Poprzednik/następca Szablon:Poprzednik/następca