Gra o tron Wiki
Advertisement

Ród Baratheon z Końca Burzy – jeden z wielkich rodów Westeros i główny ród Krain Burzy. Jego siedziba, Koniec Burzy, to starożytny zamek wybudowany przez Królów Burzy. Herbem Baratheonów jest ukoronowany czarny jeleń na złotym tle. Członkowie rodziny zazwyczaj są wysocy, potężnie zbudowani, mają czarne włosy i niebieskie oczy. Są oni znani ze swojego nieokiełznanego temperamentu. Dewizą rodu Baratheon są słowa „Nasza jest Furia”.

Historia[]

Czasy Targaryenów[]

Ród Baratheon jest najmłodszym z pierwotnych wielkich rodów Westeros. Jego korzenie sięgają Orysa Baratheona, jednego z najgroźniejszych dowódców Aegona I Targaryena i możliwe że jego bękarciego brata. Za pośrednictwem linii żeńskiej, Baratheonowie pochodzą od Królów Burzy; gdy Orys zabił Argillaca Aroganckiego, ostatniego króla Krain Burzy, poślubił jego córkę Argellę Durrendon. Orys przyjął herb i motto rodu swojej żony. Ród Królów Burzy sięga Ery Herosów. Wtedy ich królestwo zostało założone przez króla Durrana I, legendarnego bohatera.

Orys władał swoimi ziemiami do swojej śmierci w 38 o.P.[1]. Orys piastował funkcje Królewskiego Namiestnika do 7 o.P. i został zastąpiony przez lorda Edmyna Tully’ego. Orys i Argella mieli dwóch synów, jednego starszego nieznanego z imienia i młodszego Davosa Baratheona.

Członek domu Baratheonów, ser Raymont Baratheon był członkiem Gwardii Królewskiej, za panowania króla Aenysa I Targaryena.

W 48 o.P. na stanowisku Królewskiego Namiestnika został powołany Rogar Baratheon, wnuk Orysa i starszy brat Raymonta, zastępując na tym stanowisku lorda Edwella Celtigara, sam został zastąpiony przez Bartha, Septona. Lord Rogar poślubił królową regentkę i wdowę po królu Aenysie I Targaryenie , Alysse Velaryon, razem z nią miał dwoje dzieci córkę Jocelyn Baratheon i syna Boremunda Baratheona.

Książę Aemon Targaryen, dziedzic Żelaznego Tronu i syn króla Jaehaerysa I Targaryena, poślubił pannę z domu Baratheonów, lady Jocelyn Baratheon. Razem z nią miał jednak tylko jedno dziecko, księżniczkę Rhaenys Targaryen. W 103 roku król Jaehaerys był już bliski śmierci, pozostała trudna sprawa sukcesji, ponieważ jego dwaj najstarsi synowie już nie żyli, ale pozostawili potomstwo, od najstarszego syna była tylko córka Rhaenys, a drugi syn pozostawił syna Viserysa. Lord Boremund Baratheon poprał pretensje do tronu swojej bratanicy, jednak rada wybrała ostatecznie Viserysa.

Podczas Tańca ze Smokami, Dom Baratheon sprzymierzył się z Aegonem II Targaryenem, czyli z Zielonymi, w tym czasie lordem Końca Burzy był syn Boremunda, Borros Baratheon, mający cztery córki; początkowo przypuszczano, że Barathenowie opowiedzą się za Czarnymi, jednak zaraz po wybuch wojny do Końca Burzy, przyleciał brat króla Aegona II, książę Aemond Jednooki, aby poślubić jedną z córek lorda Borrosa i przekonać go do poparcia Zielonych. W tym samym czasie do Końca Burz przyleciał syn królowej Rhaenyry Targaryen, książę Lucerys Velaryon. Miał on przekonać lorda do poparcia Czarnych, jednak lord Borros ostatecznie poprał Aegona II i odprawił Lucerysa, który został zabity przez Aemonda, kiedy wyleciał z zamku, ludzie Baratheonów walczyli pod Złotym Smokiem.

W ostatniej bitwie wojnie domowej, bitwie o trakt, lord Borros został zabity przez lorda Kermita Tully’ego.

Podczas Rebelii Blackfyre, Baratheonowie pozostali wierni dynastii Targaryen, zapewniając im dużo żołnierzy dowodzonych przez księcia Baelora Łamacza Włóczni w decydującej bitwie na Polu Czerwonej Trawy. Dziewięć lat przed turniejem w Ashford, lord Baratheon zorganizował turniej z okazji narodzin wnuka. Ser Lyonel Baratheon, zwany Roześmianą Burzą, uczestniczył w turnieju Ashford i walczył po stronie ser Duncana Wysokiego podczas Procesu Siedmiu.

Po śmierci lorda Baratheona, Roześmiana Burza został lordem Końca Burzy. Według układów, córka Lyonela, miała poślubić pierworodnego syna króla Aegona V Targaryena, księcia Duncana Targaryena, jednak ten wzgardził nią i poślubił pochodzącą z ludu kobietę Jeyne ze Starych Kamieni. Lord Lyonel wywołał bunt przeciwko tronowi. Konflikt jednak zakończył się ugodą, w jej ramach księżniczka Rhaelle Targaryen, druga córka króla Aegona V Targaryena, została wydana za mąż za syna Lyonela Ormunda Baratheona, i z tego związku urodziła syna Steffona Baratheona, co kontynuowało przyjaźń między domami smoka i jelenia. Po śmierci Roześmianej Burzy Ormund został lordem Końca Burzy. Po tragedii w Summerhall, w wyniku której zginął król Aegon, jego najstarszy syn Duncan i większość dworu, na tron wstąpił drugi syn Aegona V, Jaehaerys II Targaryen. W tym samym czasie młody król musiał uporać się z kolejną już Czwartą Rebelią Blackfyrenów, kiedy to Maelys I Blackfyre, nazywany Potwornym, wylądował razem ze Złotą Kompanią w Westeros. Lord Ormund został królewskim namiestnikiem Jaehaerysa i dowodził wyprawą Zelaznego Tronu przeciwko Blackfyrenom. Ginie jednak prawie na samym początku walk w ramionach swego syna i dziedzica Steffona. Po jego śmierci pieczę nad domem Baratheonów przejmuje jego syn, czternastoletni Steffon. Komendę w bitwie po jego śmierci przejął lord dowódca Gerold Hightower, a nowym namiestnikiem został lord Edgara Sloane.

Książę Rhaegar Targaryen pokonał lorda Steffona w turnieju w Końcu Burzy, który w końcu wygrał ser Barristan Selmy.

Lord Steffon Baratehon wciąż potwierdzał lojalność do rodu królewskiego, Steffon ożenił się z Cassaną Estermont, z którą miał trzech synów, najstarszego Roberta (263 o.P.), Stannisa (265 o.P.) i najmłodszego Renlyego (278 o.P.). Jako, że lord Steffon był kuzynem króla Aerysa II Targaryena, został wysłany przez niego razem ze swą żoną do wolnych miast, aby ci znaleźli żonę dla jego najstarszego syna księcia Rhaegara Targaryena, misja jednak się nie udała. Lord Steffon znalazł tam doskonałego błazna i, jak podawał w swym liście, mogł on nawet nauczyć śmiechu Stannisa. W drodze powrotnej tuz przy siedzibie Baratheonów rozpętała się burza, która zniszczała okręt lorda Steffona i zabiła jego małżonkę; ich dwaj synowie Robert i Stannis byli świadkami tragedii. Po śmierci lorda Steffona tytuł lorda Końca Burzy przejął jego syn Robert. Ponieważ wciąż był młody i niedoświadczony, udał się na wychowanie do lorda Orlego Gniazda Jona Arryna, tam poznał i zaprzyjaźnił się z drugim wychowankiem lorda, Eddardem Starkiem, a bezdzietny Jon Arryn zaczął traktować ich jak synów.

Rebelia Roberta Baratheona[]

Główny artykuł: Rebelia Roberta Baratheona Bunt, mający usunąć z Żalaznego Tronu Aerysa II Targaryena, rozpoczęto w imieniu syna lorda Steffona, Roberta Baratheona i jego przyjaciela, Eddarda Starka. Baratheonowie i ich chorążowie byli stroną konfliktu, wraz z domami Arryn, Stark, Tully, i ostatecznie, domem Lannisterów.

Król Robert Baratheon[]

Po wojnie Robert zasiadł na Żelaznym Tronie jako król, a na stanowisko Królewskiego Namiestnika wyznaczył swego dawnego opiekuna lorda Jona Arryna, jednak forteca Targaryenów Smocza Skała wciąż była pod ich panowaniem, gdzie ukrywali się książę Viserys Targaryen i Daenerys Targaryen, Robert nakazał zdobyć fortece swemu bratu Stannisowi Baratheonowi, ten posłusznie wybudował flotę i ruszył na skałę i zdobył ją jednak dzieci Szalonego Króla zdołały uciec przemycone przez wiernego rycerza ser Willema Darryego, Robert wpadł we wściekłość i zbeształ Stannisa za to że pozwolił dzieciom uciec (choć nie miał na to wpływu), po ucieczce Viserysa Robert był świadomy że jego tron jest zagrożony, gdyż Viserys miał lepsze prawa do tronu, chciał zamordować chłopca i jego siostrę jednak od tego pomysłu odwiódł go jego namiestnik. Robert za radami lorda Arryna podjął odpowiednie kroki, aby zapewnić sobie bezpieczne prawa do tronu, wysłał go do Słonecznej Włóczni, aby ten przekonał do podpisania pokoju księcia Dorna Martella, rozgoryczenie w Dorne po brutalnym zamordowaniu Elii Martell było tak wielkie, że jej brat Oberyn Martell planował nowy bunt i poparcie praw do tronu księcia Viserysa, jednak zdając sobie sprawę ze słabości Dorne, Doran Martell sprzeciwił się wojnie i zawarł pokój, choć Jon Arryn zarzekał się, że przeprowadzi śledztwo i ukaże winnych śmierci Eli, jednak nic z tych obietnic nie wyszło, a stosunki z Martellami byłe bardzo złe, za radą Jona Robert poślubił Cersei Lannister córkę najbogatszego i najpotężniejszego lorda Westero, Tywina Lannistera, to miało dać Robertowi poparcie Lannisterow w przypadku powrotu Viserysa.

Ponieważ Robert był królem, pozostawała wciąż sprawa Końca Burzy, ponieważ Robert wciąż się obawiał powrotu Viserysa, postanowił że Smocza Skała trafi w posiadanie jego brata Stannisa, tym samym Robert uczynił go dziedzicem Żelaznego Tronu, jednak do czasu aż nie narodzi mu się syn. Sam Stannis z takiego obrotu spraw nie był zadowolony, ponieważ Skała była biedna i miała garstkę podanych, a Koniec Burzy opływał w bogactwie, Robert postanowił więc że koniec Burzy przypadnie najmłodszemu z jego braci Renly’emu Baratheonowi, Robert powołał do swej małej rady zarówno Renlyego, jak i Stannisa: Stannisa jako Starszy Nad Statkami a Renlye’go (kiedy osiągnął pełnoletność) jako Starszego Nad Prawami.

Robert okazał się łaskawym monarchą, wybaczył swym dawnym wrogom w zamian za przysięgę lojalności, tak jak zrobił to z Tyrellami oraz ich chorążymi.

Robert nie spisał się jednak dobrze jak król, nie lubił rządzenia i większość spraw oddalał do małej rady i swego namiestnika, o ile skarbiec królewski był pełny za panowania Aerysa to za panowania opustoszał, Robert szastał pieniędzmi na wszystkie strony, organizując uczty, polowania i inne przyjemności, które rujnowały królestwo. Robert, aby utrzymać ciągły stan uczt i polowania potrzebował pieniędzy, dla tego zaczął pożyczać pieniądze, wkrótce korona popadła w długi, który wynosił 6 000 000 złotych smoków, co było ogromną sumą, Robert najwięcej pożyczył od rodziny swojej żony, korona był winna domowi Lannisterów 3000 000 smoków, poza tym Robert był winny złoto Tyrellom, Żelaznemu Bankowi z Braavos, kilku kompaniom handlowym z Myr i Lys, a nawet od wiary Siedmiu, które Robert był winy ponad 1000 000 smoków. Korona zbankrutowałaby już dawno, gdyby nie intrygi finansowe Starszego nad monetą Petyra Baelisha.

Podczas buntu Greyjoyów przeciwko rządom Roberta, flota Baratheonów pokonała flotę Żelaznych Ludzi w bitwie o Fair Isle. Dowodzona przez Stannisa, zdobyła później w imieniu króla wyspę Wielka Wyk.

Wojna Pięciu Królów[]

Sprawa podziału Baratheonów[]

Przez Rebelię, Baratheonowie podzielili się na dwie linie. Jedną jest Ród Baratheon z Królewskiej Przystani, który jest oficjalnie domem panującym na Żelaznym Tronie, a jego członkowie są potomkami króla Roberta. W rzeczywistości Baratheonami są tylko z nazwy. Naprawdę wszystkie dzieci są owocem kazirodczego związku królowej Cersei Lannister i jej brata, Jaimego Lannistera. Władcą rodu był Joffrey I Baratheon, a po jego otruciu Tommen I Baratheon. Drugą linią jest Ród Baratheon ze Smoczej Skały, który stara się sobie wywalczyć prawa do tronu. Władcą jest król Stannis Baratheon. Ponieważ nie ma on synów, tylko jedną córkę, ciągłość rodu jest wątpliwa. Pozostała jeszcze linia Barathonów z Końca Burzy, jednak po śmierci Renly’ego Baratheona, dziedzicem tej linii jest Stannis Baratheon.

Sprawa Edrica Storma[]

Edric Storm jest jednym z wielu bękartów Roberta, jednak jest wyjątkowy, ponieważ urodził się z krwi szlacheckiej i jest jedynym uznanym bękartem.

Rody podlegające Końcowi Burzy[]

Historyczni członkowie rodu[]

Orys Baratheon leadering his troops in Storm's End

Orys prowadzi swoje oddziały na Koniec Burzy.

  • Lord Orys Baratheon - protoplasta rodu, nazywany Orysem Jednorękim. Pierwszy Najwyższy Lord Krain Burzy, Namiestnik i bękarci brat Aegona I.
    • Księżniczka Argella Durrandon - jego żona.
      • Davos Baratheon - jego syn.
      • Ser Raymont Baratheon - jego syn. Gwardzista Królewski Aenysa I.
  • Lord Rogar Baratheon - najstarszy z wnuków lorda Orysa. Królewski Namiestnik Jaehaerysa I.
    • Lady Alyssa Velaryon - jego druga żona.
      • Lord Boremund Baratheon - jego syn. Lord Końca Burzy w czasach Wielkiej Rady w 101 o.P.
        • Lord Borros Baratheon - jego syn.
          • Lady Elenda Caron - jego żona.
            • Lady Cassandra Baratheon - jego najstarsza córka, żona ser Waltera Brownhilla.
            • Maris Baratheon - jego druga córka, została milczącą siostrą.
            • Ellyn Baratheon - jego córka.
            • Lady Floris Baratheon - jego córka, żona lorda Thaddeusa Rowana.
            • Lord Royce Baratheon - jego pogrobowy syn.
      • Lady Jocelyn Baratheon - jego córka, żona księcia Aemona Targaryena.
  • Ser Borys Baratheon - jego najstarszy brat.
  • Ser Garon Baratheon - jego młodszy brat.
  • Ser Ronnal Baratheon - jego młodszy brat.
    • Jego żona i synowie, zmarli na drżączkę.
    • Jego dwie córki.
  • Ser Orryn Baratheon - jego najmłodszy brat.
    • Jego żona, córka archonta z Tyrosh.
      • Ich córka.
  • Pogromca Sztormów - sławny rycerz z Rodu Baratheonów.
  • Gowen Baratheon - trzeci syn lorda Końca Burzy. Żonaty z Tyą Lannister. Był ostatnim Baratheonem, przed królem Robertem, który poślubił członka rodu Lannisterów.
  • Lord Lyonel Baratheon - nazywany Roześmianym Sztormem. Przez krótki czas zbuntowany przeciwko Żelaznemu Tronowi, samozwańczy Król Burzy.
    • Lord Ormund Baratheon - jego syn, Królewski Namiestnik Jaehaerysa II.
      • Księżniczka Rhaelle Targaryen - jego żona.
    • Nieznana z imienia córka, zaręczona przez pewien czas z księciem Duncanem Targaryenem.

Ród Baratheon pod koniec trzeciego stulecia[]

  • Król Robert I Baratheon – pierworodny syn lorda Steffona i lady Casanny. Król Andalów, Rhoynar i Pierwszych Ludzi, Lord Siedmiu Królestw, Protektor Krainy, były lord Końca Burzy. Zmarł od rany zadanej mu przez dzika.
    • Królowa Cersei Lannister – jego żona. Zginęła w Królewskiej Przystani.
      • Król Joffrey I Baratheon – pierworodny syn Roberta i Cersei (prawdziwym ojcem jest brat królowej Jaime). Król Andalów, Rhoynarów i Pierwszych Ludzi. Otruty na własnym weselu.
      • Księżniczka Myrcella Baratheon – drugie dziecko i jedyna córka – królowej Cersei i prawnie króla Roberta (prawdziwym ojcem księżniczki jest jej wuj Jaime). Zaręczona z księciem Trystanem Martellem, lecz została otruta przez jego ciotkę, pragnącej zemsty na Lannisterach.
      • Król Tommen I Baratheon – trzecie dziecko i drugi syn królowej Cersei i prawnie króla Roberta (prawdziwym ojcem króla jest jego wuj Jaime). Po śmierci brata król Westeros. Popełnił samobójstwo.
  • Król Stannis I Baratheon – drugi syn lorda Steffona i lady Cassanny, samozwańczy król Westeros, lord Smoczej Skały i Końca Burzy oraz lord Krain Burzy. Zabity przez Brienne z Tarthu.
  • Król Renly I Baratheon – trzeci syn lorda Steffona i lady Cassany, samozwańczy król Westeros, lord Końca Burzy i władca Krain Burzy. Zabity przez cień wyczarowany przez Melisandre z Asshai, czerwoną kapłankę R'hllora.

Bękarty Króla Roberta[]

Król Robert, po starcie swojej ukochanej i małżeństwie z Cersei Lannister, nie przestrzegał przysięgi małżeńskiej i spłodził szesnaścioro bękartów. Znani z imienia są:

  • Edric Storm – jedyny uznany syn króla, wychowany w Końcu Burzy. Jego matka to Delena Florent.
  • Gendry – kowal w Królewskiej Przystani, jego matka pracowała w piwiarni. Obecnie Lord Końca Burzy.
  • Barra – córka Roberta i prostytutki z Królewskiej Przystani. Zabita na rozkaz Cersei przez Allara Deema, po śmierci Roberta.
  • Mya Stone – córka z doliny Arrynów.
  • Harry Waters – czeladnik z Królewskiej Przystani.
  • Cedric Rivers – kupiec z Dorzecza.

Przypisy

  1. 1,0 1,1 o. P. – od Podboju Aegona.
Advertisement