Lord Roose Bolton ze względu na używanie pijawek znany również jako Lord Pijawka - lord Dreadfort i głowa rodu Boltonów, a po swej zdradzie również nowy namiestnik Północy z ramienia Żelaznego Tronu. Trzykrotnie żonaty : (pierwsza żona nieznana) drugi raz z Bethany Ryswell z którą miał syna Domerica Boltona oraz obecnie z Waldą Frey. Jest ojcem bękarta Ramsaya Snowa. Jeden z ważniejszych możnych Północy wywodzący się ze starożytności. Ze względu na swój złowrogi charakter oraz chłodną kalkulację uważany za jednego z najsprytniejszych, okrutnych i owianych złą sławą lordów Północy. Uczestnik Rebelii Roberta Baratheona oraz buncie Greyjoyów. W czasie Wojny Pięciu Królów jeden z najważniejszych i czołowych dowódców Robba Starka. Wraz z upływem wojny i zmianami na scenie politycznej, która według niego miała doprowadzić do zwycięstwa Lannisterów oraz wierząc w poprawę sytuacji swojego rodu, zdecydował się zdradzić Północ i przeszedł na stronę Joffreya I Baratheona. Razem z lordem Walderem Freyem uknuł zdradę doprowadzając do masakry na Krwawych Godach gdzie większość lordów Północy i Dorzecz została wymordowana, sam Roose zaś zgładził swego króla. Za swą zdradę został mianowany nowym namiestnikiem Północy z ramienia Żelaznego Tronu w miejsce Starków gdzie miał zaprowadzić panowanie Lannisterów nad Północą. Mimo bycia szczególnie nie lubianym, wręcz znienawidzonym dzięki groźbie, szantażom i intrygom udało mu się zdobyć kruchą władzę nad centralną i południową krainą, mimo to jego władza jest bardzo niepewna. Obecnie prowadzi kampanie przeciw Stannisowi Baratheonowi.
Wygląd i Charakter[]
Historia[]
Wczesne życie i lord Dreadford[]
Roose przyszedł na świat w rodzinie Boltonów, jednym z najstarszych i wielkich rodów wywodzących się jeszcze od Pierwszych Ludzi, sami zaś Bottonowie w przeszłości byli królami. Jednocześnie Boltonowie owiani byli złą sławą jako ludzie okrutni, zimni a do tego praktykujący stare prawa i zwyczaje (obdzieranie ludzi żywcem ze skóry). Nie wiadomo kiedy dokładnie Roose przyszedł na świat lecz prawdopodobne jest to że urodził się 260 o.P lub nieco później w siedzibie swego rodu Dreadfort.
Po śmierci lorda Boltona nową głową rodziny oraz lordem Dreadfort został Roose. Mimo iż Roose pozostawał względnie lojalny wobec swoich suzerenów z Winterfell Starkowi nigdy zbyt bardzo mu nie ufali zdając sobie sprawę że Bolton sprzeciwia się ich prawom, jednak robi to dyskretnie i bez ostentacji.
Będąc już lordem Roose dał się poznać jako typowy przedstawiciel swego rodu, po za tym praktykował dawne zwyczaje i prawa swego rodu, zakazane przez Starków, (skórowanie ludzi żywcem oraz prawo pierwszej nocy). Bolton jednak bez szczególnej ostentacji i dosyć dyskretnie praktykował swoje zabawy i zwyczaje i zbytnio nie drażnić suzerenów z Winterfell.
W czasie jednego z swoich polowań wzdłuż Płaczącej Wody natknął się na kobietę, która bardzo mu się spodobała. Przedstawiła mu się jako nowa żona młynarza; lordowi Boltonowi spodobała się tak bardzo że, postanowił ją zgwałcić (skorzystać z prawa pierwszej nocy), zaś jej męża powiesił za to, że ten nie poinformował go o małżeństwie, przez co nie mógł dochodzić do swoich praw. Rok później po tym zajściu do bram Dreadfort zawitała wdowa po młynarzy razem z chłopcem Ramsayem Snowem którego przedstawiła jako syna lorda Boltona. Ten początkowo myśląc że kobieta chce go oszukać chciał zabić chłopca a kobietę ukarać, jednak zauważył pewną rzecz, oczy chłopca które były prawie zupełnie białe, tak jak jego. Niezaprzeczalna cecha każdego Boltona, co było doskonałym dowodem że chłopiec jest synem Roose'a. Kobieta przedstawiła lordowi swoją sprawę okazało się że brat jej męża wygnał ją z młyna i nie ma się gdzie podziać. Zirytowany Bolton zdecydował się przyznać młyn kobiecie, zaś jej szwagrowi nakazał wyrwać język, aby ten nie złożył skargi lordowi Rickardowi Starkowi (czyny Boltona były nielegalne w świetle prawa Północy) przyznał również kobiecie roczne zapasy oraz fundusze niezbędne do dalszego życia.
W pewnym momencie lord Bolton ożenił się z nieznaną z imienia kobietą, która zmarła po pewnym czasie. Po śmierci pierwszej żony Roose zdecydował się na drugie małżeństwo. Jego drugą żoną została lady Bethany z rody Ryswellów ze Strumieniska, najstarsza córka lorda Rodrika Ryswella. Małżeństwo to miało kilkoro dzieci jednak wszystkie zmarły w wieku niemowlęcym, jedynym potomkiem Roose'a który przeżył kołyskę. był syn Domeric Bolton.
Rebelia Roberta Baratheona[]
Kiedy Szalony Król spalił żywcem lorda Rickarda Starka i jego syna Brandona nowym władcą Północy został lord Eddard Stark, wówczas wybuchła Rebelia Roberta Baratheona która miała na celu obalenie Smoczej Dynastii. Roose zdecydował się odpowiedzieć na wezwanie swojego suzerena i wziął udział w wojnie u boku lorda Eddarda.
Brał udział w bitwie nad Tridentem, po bitwie kiedy przyniesiono rannego gwardzistę królewskiego ser Barristana Selmyego Bolton radził lordowi Starkowi oraz Robertowi Baratheonowi dobicie gwardzisty, jednak żadne z nich nie posłuchał jego rady. Botlon prawdopodobnie towarzyszył armii rebeliantów aż do samego końca kampanii.
Rebelia Greyjoyów oraz sprawa dziedziców[]
Po zakończeniu rebelii Roose wrócił na Północ, gdzie absorbowały go sprawy jego domeny. Jego relację z nowym lordem Eddardem Starkiem układały się co najmniej poprawnie, jednak lord Eddard nie do końca ufał lordowi Dreadfort zawsze mając na niego baczenie.
Dreadfort, siedziba Boltonów (kadr z serialu).
Roose nie ukrywał zadowolenia ze swojego dziedzica, jego jedyny syn Domeric rodził potencjał na doskonałego lorda, był przy tym nieco mniej zimny od swego ojca. Roose zdecydował się na wysłanie swojego dziedzica do Barrowton w charakterze pazia swej szwagierce lady Barbrey Dustin. Kiedy zaś osiągną odpowiedni wiek zdecydował się na wysłanie go na wychowanie do Doliny do lorda Hortona Redforta do Redforta. W między czasie od kobiety która była matką jego bękarta Ramsaya przyszedł list z żądaniem opiekuna. Roose list rozbawił ale również zirytował, gdyż jak twierdził kobieta nie miała prawa niczego żądać. Lord Bolton jednak zdecydował się spełnić jej prośbę a jednocześnie ukarać za bezczelność. Wysłał jej swego służącego Fetora, który cierpiał na pewną chorobę która sprawiała że wciąż wydzielał brzydki zapach. Jak sam przyznaję pomysł z Fetorem miał być tylko żartem. W pewnym momencie jednak Roose został po raz drugi wdowcem kiedy jego druga żona zmarła w wyniku gorączki.
Źródła pół kanonu twierdzą że kiedy wybuchła Rebelia Greyjoya Roose odpowiedział na wezwanie z Winterfell i pomógł w zdławieniu rebelii na wsypach.
Lord Bolton
Kiedy 297 o.P z Doliny wrócił jego dziedzic Domeric okazało się że młodzieniec jest strasznie samotny, a widząc rodzeństwo Redfortów sam chciał mieć brata. Młody Bolton usłyszał kiedyś że jego ojciec ma bękarciego syna, postanowił więc odnaleźć przyrodniego brata i go poznać. Kiedy Roose się o tym dowiedział sprzeciwił się temu, jednak młodzieniec nie posłuchał i pojechał nad Płaczącą Wodę. Niebawem Domeric ciężko zachorował, i niedługo później zmarł, według maestera Uthora na ból brzucha, jednak Roose wiedział jak było naprawdę. Jego najstarszy syn został otruty, i to przez jego własnego bękarciego potomka. Przez chwilę Roose zastanawiał się czy nie zgładzić swego pomioty jednak sprawy rody okazały się ważniejsze. Z chwilą śmierci Domerica Roose został pozbawiony jakiegokolwiek dziedzica, nie miał już legalnych spadkobierców, chcą ocalić ród oraz zapewnić mu przetrwanie Roose zdecydował się sprowadzić do Dreadford swojego bękarta oraz uczynić go swoim spadkobiercą. Mimo że Snow słucha ojca i przebywa w Dreadfort lord Bolton nawet nie ukrywa pogardy dla swego bękarta oraz tego jaki nisko go ceni.
Wojna Pięciu Królów[]
Początek wojny[]
Po tym kiedy lady Catelyn Stark porwała Tyriona Lannistera w ramach odwetu lord Tywin Lannister rozpoczął kampanie w Dorzeczu przeciw rodowi Tullych. Aby wspomóc krewniaków i na wieść o uwięzieniu lord Eddarda Starka, pełniący obowiązki lord Winterfell jego syn Robb Stark wezwał swoich chorążych aby poprowadzić ich na południe. Lord Bolton odpowiada na wezwanie swojego suzerena. Mimo pogardy jaką darzy swojego bękarta decyduje się pozostawić mu zamek i czyni go kasztelanem Dreadfort oraz pozostawia mu garnizon w liczbie 600 ludzi.
Początkowo Bolton podobnie jak inni lordowie testuje Robba i sprawdza na ile sobie może pozwolić, Roose początkowo żąda zaszczytnego miejsca w pierwszej kolumnie wojsk, kiedy się jednak okazuje że Stark mimo młodego wieku nie da się manipulować Bolton decyduje się mu podporządkować. Przebywając w Wintrfell ludzie Boltonów sprawiają najwięcej kłopotów, zaś sam lord Roose zbudza strach zarówno wśród Robba jak i jego ludzi.
Roose przez następne tygodnie lojalnie doradza i wspomaga Robba. Kiedy armia Starka obozuje pod Fosą Cailin Robb decyzje się na rozdzielenie swoich sił na dwie armię, zamierza jedną armią pomaszerować do Bliźniaków, i tam rozdzielić siły, samemu objąć kawalerię przekroczyć Zielone Widły i ruszyć na pomoc oblężonemu Riverrun, z kolei piechotę zamierza oddać w ręce wodza przebiegłego i sprytnego czyli Roosa Botlona. Zadaniem Boltona będzie pomaszerowanie na południe Zielonych Wideł z piechotą i stawienie czoła nadchodzącej armii Lannisterów pod przywództwem lorda Tywina Lannistera.
Jednak kiedy armia Północy dociera pod Bliźniaki siedzibę rodu Freyów, a stary lord Walder Frey wciąż nie wie po czyjej stronie się opowiedzieć, lord Bolton jest jednym z chorążych który ostrzega Starka przed Freyami, twierdzą że nie można im ufać. Jednak po negocjacjach lady Stark, Freyowie w zamian za umowę małżeńską i dwóch wychowanków przyłączają się do armii Młodego Wilka i oddają mu pod dowództwo 3600 ludzi.
Bitwa nad Zielonymi Widłami[]
Zgodnie z planem, Młody Wilk przeprawia się przez rzekę ruszając na pomoc oblężonemu Riverrun, zaś cała piechota Północy dostała się pod przywództwo Boltona który objął również dowodzenia nad piechotą Freyów, zaś do jego armii dołączyli ser Jared, Hosteen i Danwell Freyowie oraz ich bękarci brat Ronel Rivers. Bolton mając pod sobą około 17 tyś pieszych (w tym 600 konnych z Dreadfort).
Lord Bolton jako ostrożny przywódca który przede wszystkim nie chce przegrać, ani samemu być stratnym podchodzi do bitwy niesamowicie ostrożnie przy tym samemu oszczędzając swoje siły. Kiedy naprzeciw niemu stoi armia Lannisterów, Bolton wysyła na pierwszą falę walk oddziały chorążych Starków (przy okazji będących konkurencyjnym siła dla Boltonów) oraz Freyów. Bolton taktycznie oszczędza przy tym swoje własne siły, trzymając je niby w odwodzie. Przez upewnienie się że to nie jest pułapka ostrożny Bolton zmarnował cała noc, przez co jego armia stanęła na przeciw armii Lannisterów nad ranem która zdążyła rozwinąc swoje poczty i zająć dogodną pozycję. Bolton wydaje rozkaz ataku piechocie Północy oraz Freyom, sam zostaje w odwodzie na tyłach. Jednak od samego początku bitwa przybiera nie pomyślny obród. Piechota Starków zostaje powstrzyma, na skrzydło dowodzone przez ser Gregora Clegane'a przechodzi do kont natarcia. Bolton ma wówczas okazję upiec dwie pieczenie na jednym ogniu, osłabić Lannisterów, i swoich własnych konkurentów. Rozkazuje swoim łucznikom ostrzelanie pozycji Clegane'a oraz pozycji ludzi z Północy, w wyniku tego od strzał ginie wielu ludzi z Północy.
Bolton widzą że bitwa jest przegrana decyduje się wycofać, ze swoim nienaruszonym kontyngentem oraz pozostałymi siłami. Bitwa nad Zielonym Widłami kończy się kompletną klęską i rozbiciem armii Północy. W wyniku bitwy Bolton stracił około 5000 tyś pieszych zbrojnych, głownie pozostałych chorążych Starków, sam jednak nie poniósł dotkliwych strat. W wyniku bitwy ginie lord Hornwood Halys Hornwood (sąsiad Boltonów od południa) do niewoli dostaje się 4 Freyów (Jared, Hosteen i Danwell Freyowie oraz ich bękarci brat Ronel Rivers) lord Cerwyn Medger Cerwyn, dziedzic Karholdu Harrion Karstark (również sąsiad Boltonów od północy i ich przeciwnik), dziedzic Białego Portu Wylis Manderly (zażarty wróg Boltonów) oraz ser Donnel Locke (sąsiad Boltonów). Lord Roose wycofuje się na południe w kierunku Fosy Calin, jego siły są w kompletnym rozbiciu. Jednak Boltonowi przy pomocy pozostałych przywódców, Robetta Glovera, ser Kyle Condora, Ronnela Stouta i dowodzącymi teraz piechotą Freyów ser Aenysem Freyem udaje mu się zapanować nad rozbitą armią. Mają teraz do dyspozycji zdemoralizowana i rozbitą (prócz armii z Dreadfort) piechotę w liczbie 12 tyś decyduje się wycofać do Bliźniaków, tym bardziej kiedy zdaje sobie sprawę że nie jest ścigany przez Tywina, który zamiast tego wycofuje się na południe do Harrenhal.
Kampania w Dorzeczu[]
Lord Dreadfort po wycofaniu się do siedziby Freyów przegrupowuje swoje siły. W tym czasie jako wdowiec, ulega namowom lorda Waldera Freya aby ten poślubił jedną z jego córkę lub wnuczkę, zapewnia również że Bolton będzie mógł sobie wybrać którą chce, a tyle ile jego wybranka będzie ważyła dostanie tyle srebra w posagu. Bolton chętnie na taki układ przystaje i decyduje się poślubił wnuczkę lorda Waldera Freya, Walde Frey druga córkę Merretta Freya, najgrubszą pannę w Bliźniakach. Z tego powodu nowa panna młoda wnosi Boltonowi niesamowicie wysoki posag. Małżeństwo z Freyówną sprawia że lord Bolton spowinowaca się z Freyamni i zyskuje w nich sojusznika.
Lord Bolton przez dłuższy czas przebywa na Przeprawie, dopiero jednak kiedy Robb Stark wyrusza na kampanie na zachód a nad Dorzeczem i armia tam przebywającymi sprawuje teraz ser Edmure Tully. Nowy przywódca szykuje się do starcia z Tywinem Lannisterem który maszeruje na zachód chcąc wesprzeć swoje ziemie które pustoszy Młody Wilk. Lord Bolton otrzymuje rozkazy od Tullyego aby pomaszerował wzdłuż Tridentu do Rubinowego Brodu który ma zająć i umocnić, a w dalszej części ma za zadanie zająć, o ile będzie to możliwe Harrenhal. Lord Bolton zabiera ze sobą cała piechotę, siły Freyów oraz 400 ludzi którzy zostali w Bliźniakach jako garnizon (który miał dopilnować lojalności Freyów) pod wodzą ser Helmana Tallharta.
Bolton maszeruje wzdłuż rzeki i zgodnie z rozkazami zajmuje Rubinowy Gród.
Zdrady i spiski[]
---
Krwawe Gody[]
---
Namiestnik Północy[]
Powrót na Północ[]
---
Małżeństwo i potomstwo[]
---
Relacje[]
---
Cytaty Roose'a[]
Cytaty o Roose[]
Ciekawostki[]
- Jedna z teorii fanów mówi że Roose jest tak naprawdę legendarnym Wielkim Innym, który dzięki umiejętnością skórowania od tysiącleci obdziera ze skóry coraz to nowszych potomków by następnie się w nich wcielać. Dowodem za tą teorią są nienaturalne białe oczy Boltonów, rzecz charakterystyczna dla ich rodu. Innymi przesłankami są pijawki wysysające z niego krew.