Koniec Burzy
Lord Końca Burzy – władca zamku Koniec Burzy, stolicy Krain Burzy. Lord tego zamku jest władcą całego regionu Krain Burzy. Nie jest jasne, kto jest obecnym lordem Końca Burzy po tym, jak ród Baratheon przestał istnieć.
Krainy Burzy były dawniej suwerennym państwem rządzonym przez Królów Burzy z dynastii Durrandonów od Ery Herosów, aż do Podboju. Wtedy to Orys Baratheon, rzekomy bękarci brat Aegona i jego najlepszy przyjaciel, zabił w walce ostatniego Króla Burzy, Argilaca Durrandona zwanego Aroganckim i wziął jego zamek, herb, dewizę. Poślubił również córkę Argilaca, Argellę Durrandon. Od tamtej pory, głowa rodu Baratheonów nosiła tytuły Lorda Końca Burzy i Najwyższego Lorda Krain Burzy.
W końcowym okresie panowania Targaryenów, lordami Końca Burzy byli lord Ormund Baratheon, jego syn Steffon Baratheon, a po nim jego syn, Robert Baratheon. Po śmierci Aerysa II i zagarnięciu Żelaznego Tronu przez Roberta, z racji starszeństwa, prawo do tytułu należało się Stannisowi Baratheonowi, młodszemu od Roberta, ale starszemu od ich brata, Renly’ego. Gdy jednak Robert dowiedział się, że dzieci Szalonego Króla uciekły, Robert wściekł się na Stannisa i w wściekłości, przyznał Koniec Burzy Renly’emu, Stannisowi oddając dawną siedzibę Targaryenów, Smoczą Skałę.
W czasie Wojny Pięciu Królów, bracia Stannis i Renly Baratheonowie stają przeciwko sobie. Ten pierwszy, korzysta z pomocy kapłanki Pana Światła, która za pomocą magii, morduje Króla Renly’ego. W ten sposób, Stannis przejmuje chorążych zamordowanego brata, zamek i tytuł Lorda Końca Burzy.
W bitwie o Winterfell, w której resztki sił Stannisa zmierzyły się z armią Lorda Ramsaya Boltona, ten pierwszy doznał sromotnej klęski. Samą bitwę przeżył, lecz chwilę po niej odnalazła go Brienne z Tarthu, która zabiła Stannisa, mszcząc się za śmierć Renly’ego. Szablon:Baratheon navbox