Szablon:Infobox Eddard Stark (w gronie przyjaciół nazywany Nedem) - lordWinterfell, namiestnik Północy i Królewski Namiestnik. Był drugim synem lorda Rickarda Starka. Mąż Catelyn Tully i ojciec szóstki dzieci (w tym jednego bękarta): Sansy, Robba, Brana, Aryi, Rickona i Jona Snow. Został ścięty na rozkaz króla Joffreya I Baratheona przez królewskiego kata Ilyna Payne'a.
Eddard jest POV w pierwszej części sagi, występuje też epizodycznie na początku drugiej.
Wygląd zewnętrzny i charakter
W chwili rozpoczęcia akcji książki lord Eddard ma trzydzieści kilka lat. Posiada charakterystyczną dla rodu Starków urodę: pociągłą twarz, szare oczy i ciemne włosy. Ned miał też siwą brodę, przez co wyglądał na starszego. Nie jest bardzo przystojny ani wysoki.
Wśród wielu ludzi uznawany był za zimnego człowieka, żyje on jednak ciepło z żoną i dziećmi. Głęboko wierzy w Starych Bogów. Ma silnie zakorzenione poczucie honoru i sprawiedliwości. W przeciwieństwie do południowych lordów nie zatrudnia zawodowego kata, ale sam wymierza sprawiedliwość. Ze swoją ostrożnością stanowił pewnego rodzaju przeciwwagę dla porywczości Roberta. Był dobrym strategiem.
Historia
Młodość
Eddard w młodym wieku został oddany na wychowanie Jonowi Arrynowi. Dzieciństwo i młodość spędził w Dolinie z drugim wychowankiem lorda Arryna - Robertem Baratheonem, z którym połączyły go więzy przyjaźni. Ned był młodszym synem lorda Winterfell, dlatego nie przewidywano, że będzie kiedyś władał Północą. Razem ze swym przyjacielem spędził beztroskie dzieciństwo w Orlim Gnieździe. Młody Ned wyrósł na sprawiedliwego, spokojnego i honorowego człowieka, podczas gdy jego przyjaciel Robert - bardziej porywczy i mniej zdyscyplinowany, był jego prawdziwym przeciwieństwem.
Po turnieju w Harrenhal stacił swoją siostrę, Lyannę Stark, która została porwana przez syna króla Aerysa II Targaryena, księcia Rhaegara. Lyanna była ukochaną Roberta i miała go poślubić, toteż zdarzenie to wywołało ogólne oburzenie. Ojciec Neda, Rickard, postanowił przekonać króla do oddania mu córki i razem ze swym najstarszym synem Brandonem wyruszył do Królewskiej Przystani. Aerys w ataku swego szaleństwa rozkazał spalić ich obydwu żywcem.
Rebelia Roberta Baratheona
Ponieważ jego ojciec i starszy brat zostali zamordowani, Ned stał się teraz Lordem Winterfell. Chciał zwołać swe chorągwie, aby przyłączyć się do rebelii, jednak przemieszczenie się z Doliny na Północ było problematyczne ze względu na Gulltown, główne portowe miasto tego regionu, które pozostało lojalne wobec Żelaznego Tronu. Ned musiał więc przejść przez góry do Palców i nająć rybaka, który przetransportował go na swojej łódce do Białego Portu. Po drodze zostali złapani przez sztorm i rybak utonął. Jednakże, jego córce udało się przywieźć Neda do Trzech Sióstr. Kiedy Ned przybył do Sisterston, maester lorda Borrella nakłaniał swego pana, by był lojalny wobec Aerysa i zabił młodego lorda. Wiedząc jednak, że Jon Arryn i Robert Baratheon są w trakcie przejmowania Gulltown, lord Borrell nie był pewny, kto zwycięży w tym konflikcie. Dlatego też pozwolił Nedowi udać się do Białego Portu, prosząc go jednak, by nie mówił nic o swym pobycie w Sisterton, na wypadek gdyby rebelia się nie powiodła. Po zwołaniu swych chorągwi, Ned powędrował z armią Północy by dołączyć do Roberta na południu, a Winterfell pozostawia pod opieką młodszego brata Benjena Starka. Przybył akurat na czas, żeby odwrócić szalę zwycięstwa w Bitwie Dzwonów. Potem pomaszerował do Riverrun, gdzie poślubił Catelyn Tully, która wcześniej była narzeczoną jego starszego, nieżyjącego już brata. Jon Arryn poślubił siostrę Catelyn, Lysę, podczas tej samej ceremonii. Podwójne wesele sprawiło, iż dom Tully przyłączył się do rebelii.
Największe zwycięstwo rebeliantów nastąpiło w bitwie o Trident, kiedy Robert Baratheon zabił księcia Rhaegara Targaryena w walce jeden na jednego. W czasie walki został wzięty do niewoli ser Barristan Selmy; zarówno Eddard jaki Robert byli za jego ułaskawieniem. Ned zignorował propozycję zabicia rycerza, złożoną mu przez jego chorążego Roose'a Boltona. Ponieważ Robert został ranny, zadanie przejęcia Królewskiej Przystani spadło na Eddarda. Kiedy tam przybył, okazało się, że armie lorda Tywina Lannistera zdążyły już zdobyć miasto. W trakcie buntu, Ned traktował dom Lannisterów ze swoistą pogardą, ponieważ lord Tywin najdłużej pozostawał neutralny, najwyraźniej po to, by na koniec dołączyć do zwycięskiej strony konfliktu. Uczucia te pogłębiły się, gdy lord Północy dowiedział się, że Lannisterowie zdobyli miasto podstępem, a ich ludzie brutalnie zamordowali żonę i dzieci księcia Rhaegara. W dodatku nad Czerwoną Twierdzą powiewały flagi domu Lannister. Natomiast gdy Eddard udał się do sali tronowej, by ubiegać się o koronę dla Roberta, znalazł ciało króla Aerysa leżące na stopniach pod Żelaznym Tronem, na którym siedział zabójca króla - Jaime Lannister. Wszystko to spotęgowało podejrzenia Eddarda co do ambicji Lannisterów. Czuł, że to w jaki sposób stolica została przejęta, było niehonorowe wobec sprawy Roberta. Był też zawiedziony, że Robert przybywając do miasta, nie podzielał jego moralnego niepokoju i złości z powodu morderstwa żony i dzieci Rhaegara. Baratheon zignorował również jego radę na temat tego, że Jaime Lannister powinien dołączyć do Nocnej Straży ze względu na to, że złamał swe przysięgi jako członek Straży Królewskiej. Ich brak zgody w tych sprawach stworzył między nimi przepaść, której nawet Jon Arryn nie potrafił usunąć.
Eddard opuścił Roberta, zostawiając go w Królewskiej Przystani i ruszył do Końca Burzy, gdzie rozpoczął oblężenie twierdzy; Mace Tyrell i jego armia poddali się bez walki. Potem pomaszerował do Dorne, by uwolnić swoją siostrę, Lyannę, która najprawdopodobniej była przetrzymywana w Wieży Radości. Kiedy Ned przybył tam, wraz z sześcioma towarzyszami - lordem Howlandem Reedem, byłym giermkiem brata, Ethanem Gloverem, lordem Willamem Dustinem, Martynem Casselem, Theonem Wullem i z ser Markiem Ryswellem, okazało się, że wieża strzeżona jest przez trzech członków Straży Królewskiej, w tym ser Arthura Dayne'a. W potyczce zginęli wszyscy oprócz Neda i jego kompana, lorda Howlanda Reeda. Niestety, gdy Ned znalazł Lyannę, była już umierająca. Przed śmiercią wymogła na nim obietnicę, którą on nigdy z nikim się nie podzielił. Zdarzenie to nawiedzało Neda, jednak śmierć jego siostry i smutek temu towarzyszący na nowo połączył go z przyjacielem - królem Robertem. Po śmierci siostry zburzył Wieżę Radości, a na jej kamieniach usypał osiem kurhanów dla swych towarzyszy i przeciwników. Ciało Lyanny razem ze szczątkami ojca i brata zabrał do Winterfell, gdzie je pochował.
Lord Winterfell
Eddard wrócił do Winterfell, zabierając ze sobą swojego bękarta - Jona Snow. To nadwyrężyło jego związek z żoną, Catelyn, która w tym czasie urodziła ich syna, Robba. Ned odmówił jej wyjaśnień w sprawie pochodzenia Jona. Jednakże, gdy lady Catelyn usłyszała plotki, iż matką chłopca jest dornijska szlachcianka, Ashara Dayne, zapytała o to męża. Ned odpowiedział jedynie, że chłopiec jest z jego krwi i to wszystko, co musi wiedzieć. Później uciszył podgłoski o Asharze. Lord Edric Dayne wierzy, że matką Jona była raczej kobieta imieniem Wylla, niż jego ciotka. Wylla pracowała dla domu Dayne i przez jakiś czas była mamką Edrica. Zapytany o matkę Jona przez Roberta, Eddard także wspomina imię Wylla. Jednakże, Godric Borell utrzymuje, że matką bękarta jest córka rybaka, która pomogła Nedowi wydostać się z Palców. Po powrocie na północ oddał rumaka swego towarzysza i chorążego lorda Wiilama Dustinema, do jego żony wdowy lady Barbrey Dustin, która potem miała żal do Eddarda za to że nie oddał jej kości jej męża.
Ned spędził następne piętnaście lat jako Lord Winterfell, którym nigdy nie spodziewał się zostać i nie czuł się wystarczająco dobry by nim być. Rzadko opuszczał swoje ziemie i nie angażował się w skomplikowanie intrygi południowych regionów. Mimo tego, że jego chorąży byli lojalni, Ned miał do czynienia z problemami takimi jak oskarżenie Joraha Mormonta o zbrodnię handlu niewolnikami, Ned nie mógł mu tego wybaczyć . Jeden raz opuścił Północ by znów walczyć u boku Roberta; pomógł mu stłumić bunt Greyjoy'ów. Po decyzyjnym oblężeniu Pyke i poddaniu się Balona Greyjoya, Ned wziął jego jedynego ocalałego syna, Theona, jako wychowanka i zarazem zakładnika.
Prze następne lata dobrze ułożyły mu się stosunki z żoną i doczekał się z nią czwórki następnych dzieci: Sansy, Aryi, Brana i Rickona. Swoje dzieci wychowywał w wierze Starych Bogów oraz z poczuciem honoru i sprawiedliwości.
Gra o Tron
Piętnaście lat później, Edddard wciąż zarządza Północą. Razem ze swymi synami rusza wymierzyć sprawiedliwość dezerterowi z Nocnej Straży, a karą za ten występek jest śmierć. Po uczynieniu swej
Stark wykonuje wyrok na dezerterze z Nocnej Straży
powinności, Ned wraca do Winterfell. W drodze do twierdzy, jego synowie - Robb i Jon, znajdują w lesie martwą wilkorzycę zabitą przez jelenia oraz piątkę małych wilkorów. Początkowo Ned chce zabić szczenięta, ponieważ stwierdza, że bez matki i tak nie przeżyją, jednak zostaje przekonany przez swego bękarciego syna Jona, że to dar od bogów i powinni zatrzymać pięć wilkorów dla jego dzieci z prawego łoża.Tuż przed odjazdem Jon znajduje jeszcze jednego wilkora-albinosa, który został odrzucony od reszty, a Ned pozwala mu go zatrzymać.
Po powrocie do Winterfell, lord Eddard udaje się do Bożego Gaju gdzie oczyszcza siebie i swój miecz. Tam odwiedza go Cat i przekazuje mu bolesną wieść o śmierci Jona Arryna, Królewskiego Namiestnika, oraz o tym że jego przyjaciel król Robert I Baratheon wyruszył na północ do Winterfell aby go odwiedzić. Chociaż wieść o śmierci lorda Arryna mocno nim wstrząsnęła, Ned raduje się z powodu odwiedzin starego przyjaciela. Rozkazuje szybkie przygotowania aby godnie przyjąć króla.
Kiedy król przybywa, każe Nedowi zaprowadzić się do krypt zmarłych Starków, pod pretekstem złożenia im hołdu. W rzeczywistości chcę zobaczyć grób swej ukochanej Lyanny. W czasie przechadzki pomiędzy grobami, Ned pyta Roberta o to, jak zginął Arryn. Król informuje go, że był zupełnie zdrowy dwa tygodnie przed śmiercią, a potem gorączka zwaliła go z nóg. Przyjaciele opowiadają sobie stare historie, a w pewnym momencie Robert skarży się Nedowi, że otaczają go głupcy i pochlebcy i prosi go aby ten został jego namiestnikiem. Mówi mu również, że gdyby jego siostra żyła, łączyły by ich jeszcze więzy krwi i informuje go, że jeszcze nie jest za późno. Proponuje mu ślub swego syna, Joffrey'a i jego córki Sansy. W końcu razem docierają do grobowca siostry Neda, gdzie Robert wyrzuca Nedowi, że pochował swą siostrę w tak ponurym miejscu i powinna leżeć na łące pełnej kwiatów. Na koniec jeszcze raz przypomina Eddardowi jak bardzo nienawidzi Targaryenów.
Wieczorem odbywa się wielka uczta z okazji odwiedzin króla. Biesiadują wszystkie dzieci Neda oraz orszak króla. Przybywa również jego brat, Benjen, który jest zaprzysiężonym bratem z Nocnej Straży i pierwszym zwiadowcą. Ned rozmawia z nim na temat dzikich i zagrożenia z ich strony.
Po uczcie, jego żona Cat namawia go do objęcia stanowiska Królewskiego Namiestnika, jednak Eddard nie był przekonany czy powinien obejmować ten urząd. W tym czasie do Cat przybywa maester Luwin z listem od jej siostry, Lysy Arryn, żony niedawno zmarłego Jona Arryna. Lysa w liście informuje ją, że to Lannisterowie zabili jej męża oraz że uciekła z Królewskiej Przystani do Orlego Gniazda. Wtedy też Ned postanawia przyjąć urząd Namiestnika. Do stolicy zamierza zabrać ze sobą swoje córki i syna Brana. Pozostaje jeszcze tylko kwestia jego bękarta. Ponieważ nie może zabrać go do Królewskiej Przystani, Cat uporczywie namawia Neda aby zgodził się na wstąpienie Jona do Nocnej Staży. Eddard bardzo sceptycznie podchodzi do tej propozycji, ale ostatecznie się zgadza się na wysłanie syna na Mur.
Kiedy jego syn spada z wieży, staje się oczywiste, że nie może z nim pojechać i musi zostać w zamku. Cat stara się przekonać Neda żeby nie jechał, jednak ten chce odkryć przyczyny zamachu na swego syna oraz okoliczności śmierci swego dawnego opiekuna Jona Arryna. Ruszając na południe zabiera ze sobą swoje córki i ich wilkory, około pięćdziesięciu ludzi z ich kapitanem, Jory'm Casselem oraz zarządcę Winterfell Vayona Poole'a i jego córkę. Niebawem cały, bardzo liczny orszak wyrusza z Winterfell na południe.
W czasie podroży wybrali się razem z Robertem na przejażdżkę do Krainy Kurhanów. Eddard ostrzega go wtedy przed zagrożeniem ze strony Lannisterów, lecz nie informuje go o podejrzeniach co do śmierci Jona. Robert ignoruje jego rady, jednak kiedy Ned podejmuje temat syna Jona, Roberta Arryna i jego tytułów, król niechętnie przyznaje że oddał urząd Namiestnika Wschodu Jaimemu Lannisterowi. Eddard próbuje go przekonać aby to stanowisko zachować dla Roberta Arryna albo oddać bratu króla, Stannisowi Baratheonowi.
W czasie tej przejażdżki Robert przekazuje Nedowi wiadomość, że Daenerys Targaryen wyszła za khala Drogo. Król obawia się, że Daenerys zajdzie w ciążę i urodzi dziecko, co zwiększy liczbę potencjalnych uzurpatorów, nie wspominając o tym, że jej brat, Viserys Targaryen, będzie dysponował armią Khala. Mimo ogromnej nienawiści Roberta do Targaryenów, Eddardowi udaje się odwieść go od pomysłu wysłania do Essos mordercy. Radzi mu aby w spokoju poczekać na rozwój wypadków.
Kiedy orszak dotarł do miejsca dawnej bitwy nad Trindentem, dochodzi do przykrego incydentu. Książę Joffrey w czasie swego spaceru z Sansą natknął się na Aryę, która ćwiczyła walkę z synem rzeźnika. Pod wpływem wina zabił chłopca, zaatakował Aryę, która próbowała go ratować, a jej wilkor, Nymeria, zaatakował księcia. Po tym wydarzeniu Arya uciekła i orszak musiał jej szukać cztery dni. Gdy została odnaleziona,
Eddard w czasie osądzania Aryi
doprowadzono ją przed oblicze króla. Ned przybywa na przesłuchanie, na którym Arya opowiada swoją wersję wydarzeń, a Joffrey swoją. Przed oblicze króla zostaje wezwana Sansa, która kłamie, że nic nie widziała. W końcu król uznaje że to nic wielkiego, jednak jego żona żąda skóry zwierzęcia, a ponieważ Nymeria uciekła, królowa każe zabić wilkora Sansy, Damę. Pomimo próśb Neda, Robert nie zamierza się w to mieszać. Aby zwierzę nie zostało zabite przez kata Lannisterów, Ilyna Payne'a, Ned decyduje się sam zabić wilkora i odesłać jego zwłoki do Winterfell, aby mogła tam spocząć w spokoju i żeby królowa nie dostała jej skóry. W końcu po długiej podroży cały orszak dociera do stolicy. Eddard zostaje od razu zaproszony na zebranie małej rady. Na pierwszym posiedzeniu poznaje swoich przyszłych współpracowników; Starszego nad szeptami eunucha, lorda Varysa, przebiegłego Petyra Baelisha nazywanego Littlefingerem, z którym pojedynkował się jego brat o Cat; wielkiego maestra Pycelle'a. Cieszy się jedyniena widok Renly'ego Baratheona, brata Roberta, którego zna. W czasie posiedzenia dostaje pierwsze zadanie, aby zorganizować turniej na cześć objęcia przez niego urzędu Namiestnika.Dowiaduje się wtedy o licznych problemach korony oraz, że jest zadłużona na 6.000.000 złotych smoków. Ned przekonuje się również, że w stolicy nie wolno nikomu ufać.
Eddard dusi Littlefingera
W drodze powrotnej do swego nowego domu - Wieży Namiestnika, zaczepia go Baelish, który mówi mu, że jego żona na niego czeka. Nic nie wyjaśniając, prowadzi go przez tajne przejścia do jednego ze swych burdeli. Wściekły Eddard myśląc że jest to jakiś żart lub prowokacja, rzuca się na niego i dusi go. Powstrzymuje go jednak ser Rodric Cassel, zbrojmistrz w Winterfell który jak myślał Ned, jest na Północy. Rodric prowadzi Neda do żony, ta opowiada mu o zamachu na życie Brana i o tym, że zrobili to Lannisterowie. Przekazuje mu również dowód - sztylet z valyriańskiej stali. Littlefinger oferuje również swoją pomoc, informuje ich że, sztylet należy do niego, ale przegrał go w zakładzie z
Ned i Cat w burdelu Littlefingera
Tyrionem Lannisterem. Proponuje również, żeby Ned nie mówił niczego królowi, dopóki nie zdobędzie więcej dowodów. Kiedy Cat i Ned zostają sami, ten prosi ją, aby wyruszyła z powrotem na północ, zaopiekowała się ich synami oraz aby wysłała kruki do jego zaufanych chorążych, Helmana Tallharta i Galbarta Glovera. Chce, by zebrali oni 200 dobrych łuczników i obstawili Fosę Cailin oraz żeby lord Wyman Manderly zebrał siły w Białym Porcie. Ned nakazuje Cat, by zaopiekowała się ich podopiecznym, Theonem Greyjoy'em, ponieważ flota jego ojca przyda się w nadchodzącej wojnie.
Po pewnym czasie Ned postawiania spotkać się z wielkim maestrem Pycellem, by omówić sprawę śmierci Jona Arryna, którym Pycelle się zajmował. Wielki maester informuje go, że Arryn od dawna nie był w najlepszej kondycji oraz martwił się o swego chorowitego syna i swą żonę. Mówi Eddardowi, że odprawił maestra Colemona, który był opiekunem Arryna i stosował mikstury przeczyszczające, oraz sam zajął się doglądaniem namiestnika. Próbuje przekonać Neda, że Jon zginął śmiercią naturalną lub też od zimnego wina. Powiada również, że w ostatnich godzinach życia Arryn z całych sił wołał króla Roberta. Ten przybył i rozmawiał z nim oraz żartował z dawnych czasów. Kiedy maester uznał, że nie ma już nadziei, podał mu makowe mleko. Wielki maester przekazuje mu wiadomość, że Jon przed śmiercią wypowiadał słowa "nasienie jest silne". Eddard stara się przekonać maestra, że Arryna otruto, ten jednak ignoruje jego podejrzenia.
Nedowi udaje się zdobyć księgę spisu szlachetnie urodzonych, którą przed śmiercią przeglądał Arryn. Po rozmowie Ned domyślał się, że wielki maester szpieguje dla królowej.
Konflikt z królem, dotyczący Daenerys i Viserysa Targaryenów sprawił, że Eddard zrezygnował z urzędu. Przed odjazdem na Północ udało mu się odkryć prawdę o kazirodczym związku Cersei i Jaime'a Lannisterów. Nim Ned powiadomił o tym Roberta, król zginął na polowaniu. Przed śmiercią Robert mianował lorda Eddarda regentem, ale Cersei Lannister zanegowała dokument. Opuszczony przez zauszników Ned został uwięziony w lochach Czerwonej Twierdzy.
W zamian za obietnicę ułaskawienia Ned zgodził się przyznać do zdrady, jednak w dniu publicznego procesu, u progu Wielkiego Septu Baelora Joffrey Baratheon skazał go na śmierć, a wyrok został wykonany.
Ciekawostki
- Kiedy miał odjechać z Królewskiej Przystani, zastanowił się czy postarać się razem z Cat o jeszcze jedno dziecko.
- W czasie kiedy jego siostra umierała poprosiła go o coś, co Ned zgodził się zrobić. Tę tajemniczą prośbę znała tylko jego siostra, on i jego przyjaciel Howland Reed, który był świadkiem jej śmierci.
Szablon:Poprzednik/następca
Szablon:Poprzednik/następca
Szablon:Poprzednik/następca
Galeria
